Moria
Het Moria vluchtelingenkamp doet dienst als één van de ‘hot spots’ op het Griekse eiland, Lesbos. Het werd geopend in 2014 als een doorstroompunt voor vluchtelingen die via Turkijke naar Europa kwamen en de Mediterraanse zee overstaken per boot. Echter sinds de EU-Turkije deal zitten een groot aantal vluchtelingen vast op het eiland en Moria is voor velen nu meer een woonplaats dan een doorreispunt.
De asielprocedures duren extreem lang en daardoor zitten er meer dan 5000 vluchtelingen in onzekerheid in een kamp dat was ontworpen voor niet meer dan 2300 bewoners. Tegen het einde van 2017 steeg het totale aantal inwoners van het kamp zelfs tot meer dan 7000. Moria voelt als een gevangenis, waardoor de vluchtelingen die op zoek zijn naar vrijheid, zich nog meer opgesloten voelen. Een groot deel van de bewoners heeft last van psychische problemen. Deze problemen begonnen in hun land van herkomst, tijdens hun vlucht of anders in het kamp.
Etnische gevechten vinden op dagelijkse basis plaats en ook zijn er berichten van verkrachting en (seksuele) mishandeling. Het kamp is een groot risico voor de gezondheid, doordat er bergen met afval opgestapeld liggen en er geen hygiënische infrastructuur meer is. Een stijgend aantal NGO’s verlaat het kamp door deze omstandigheden, maar ook door het gebrek aan steun en communicatie van de Griekse overheid. Dit alles terwijl bootjes nog steeds aankomen op het eiland.
In het noorden van Lesbos is een dumplaats ingericht voor zwemvesten en andere attributen die aanspoelen op het eiland. Voor de zwemvesten hebben vluchtelingen flink extra moeten betalen, maar vaak zijn deze nep en zitten ze vol met piepschuim. Op deze plek, die lokaal bekend staat als zwemvesten-kerkhof, vergaan de hulpmiddelen langzaam in de natuur ver van de bewoonde wereld.
