OndersteBoven
Work in progress
Grote delen van Zuid-Limburg werden overhoopgehaald voor mergel. Wij namen, de aarde gaf. Het hedendaagse narratief legt terecht de aandacht op de uitputting van moeder aarde. En aan de verwoesting van het landschap dat ermee gepaard gaat. Maar wat gebeurde er eigenlijk met het landschap nadat de mergelwinning stopte?
Toen de mergelwinning stopte en zij gehavende gaten achterliet, hernam de natuur de regie en liet onverwacht mooie nieuwe landschappen ontstaan. Een wreed uitgegraven groeve transformeerde tot idyllisch natuurgebied. Het overbodige puin dat op een hoop werd gestort, veranderde in een heuvel waar het heerlijk vertoeven is. Oorspronkelijke en nieuwe diersoorten vonden er hun thuis.
Onder en boven de grond is in dit verhaal onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het duister van de mergelgrotten met haar verborgen schatten en geheimen schuilt voor het nuchtere licht van de bovenwereld. Schatten uit de diepte die we met een bijna bovenmenselijke inspanning naar boven brachten.
Tegelijkertijd een mooie metafoor voor de weg die een kunstenaar begaat. Als audiovisueel kunstenaar raak ik tijdens mijn wandelingen meer en meer gefascineerd door die enorme groeves onderweg. Het Limburgs landschap heeft een identiteit die uniek is in Nederland. Deze identiteit tonen is de missie van dit project.
